*** (przestaję umieć cię tracić...)

przestaję umieć cię tracić
do reszty i na drobne
drobniutkie zmarszczki przy oczach
cienie rzucają ognie

zimne jak ćmy sylwestrowe
zaraz je po-świat-liczę
ja – obłąkany snem człowiek
co próżnię nazwał księżycem