sobota, 8 lutego 2014

modlitwa współczesna


rzuć nas proszę w komputer niczym śliwki w kompot
zaraź maszyno-watością
naucz życia w napięciu
i bezdotykowej śmierci
kablowania do woli
i podcinania światłowodów
nade wszystko jednak
spraw byśmy kontaktowali bez pudła
talerz z (o)puszkami


Autor: o
Etykiety:

2 komentarze:

  1. melanż8 lutego 2014 12:52

    powaliłaś mnie tym wierszem. jak gromem.
    będzie jednym z moich ulubionych.

    OdpowiedzUsuń
  2. WERONIKA STĘPKOWSKA 8 lutego 2014 15:14

    miło mi bardzo, a nawet bardziej niż bardzo :)

    pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)