queer of the stone age

powiedziałam: mam duszę kobiety
i ciało, które tylko tak wygląda

odpowiedziałaś: przełęczam cię
graNią

PRzEnikanie

odznaczałeś się
jakby nigdy spotkało faceta
nie wiedziałam tylko czym

nie uznaję ram powiedziałeś kiedyś
nie lubię telewizorów odparłam odruchowo

dziś już wiem: nie odróżniało cię nic
poza barierą


to ty byłeś lustrem

ocalineczki

Zrobiło mi się wszystko jedno. Nie wycieram okularów, chociaż moje oczy wymiotują jak po wódce z relanium, wywracając się niczym procenty. Płacz jest dziś zarezerwowany dla szczęścia, ewentualnie pocieszonego nieszczęścia. Też bym chciała, żeby ktoś mnie pocieszył, ale obawiam się, że musielibyśmy rozmawiać na migi: on - ?, ja - krzywy uśmiech i kropka. Z emoticones* wyrastają najbardziej kłujące igły świata.

Zrobiło mi się wszystko jedno. Nie wycieram okularów. Zawsze można by przecież przegapić coś ewe-mentalnego. Łzy dają dodatkowy efekt lupy.

Zrobiło mi się wszystko.



* cones (ang.) - szyszki

niebyłej

od początku ujmujesz mnie w pół

słowa jak pół-tora

nieszczęścia zgrywasz

kaznodzieję – kadzisz nadzieją i

kazisz nadzieję przeistaczając całun

w lśniący papier

ścierny – chcesz zmazać to co na

moim papierze credowym przylutowane później

zmarzone

ciąg dalszy nas stępi

ta.tu.aż

ktoś narysował na klatce
klony genealogiczne
- generalnie logiczne
jeśli się chce przeciec przez palce
zaciśniętych dziurawych rąk

świtlik

Zakłócam ciszę niecną. Wszechświat
układa się w ciemnię, ciem
nie ma jak rozpoznać, chyba że
po dotyku skrzy
się włókno czasu. Zakręcam kurant.

Pozytywy wychodzą w milczeniu.

wariacje

preludium

Spędzam dzień jak płód: w głębi siebie, niechętnie. Wiedziałam już, co znaczy, że muzyka potrafi zabijać: struny słońca na twoich policzkach. Najciekawsze jest to, że po śmierci muzyka wcale nie cichnie. Jest nawet czystsza, sama w sobie, choć zarazem słychać wyraźnie wszystkie zakłócenia. Oczywiście miałam na myśli: po śmierci duszy. Słychać wtedy tylko dwa rodzaje dźwięków: doskonałą symfonię i szuranie krzeseł.

kołysanka dla meteoru

Opowiedzieć szaleństwo. Ciśnie się zdanie: szaleństwo to nie narracja. Racja. Szaleństwo jest mało malownicze, ledwie lingwistyczne, przygodnie przygodowe. Jest ziarnem, z którego wyrasta słodki owoc, rzuconym poza Ziemię. Ziarnko obrasta lodem, wróci meteorem.

Meteoryt. Meta-ryt, który będzie się odtąd bezskutecznie wybielać. Już nigdy tabula rasa, już zawsze fabula... To bardzo nużące... Zaśnij, meteorku! Sza, lonely!... 

walę tynkowe powierzchowności

Dawno temu
wyrwała mi z serca pajdę chleba.

Odtąd bezskutecznie przełykam.

diagnoza z mar guinessem błędu

szpitale pełne istot przerażonych
i przerażających na zmianę biegu
nowo wracających i nawracanych
na starożytne tory przez lindę
ewangelistę do czasu aż język
znajdzie syna
psy i ojca
łun

moje życie z Joyce'm

nikt nie wie, że czytam same wiersze dlatego,
iż tylko na ich długość potrafię się skupić;
mam zresztą więcej sekretów,
na przykład z winy fatalnej pamięci
Ulisses jest dla mnie co dzień inną książką
o tym samym - wiecznym
zawieszeniu w codzienności, w teraz
kurwa, my-
ślę często do Joyce'a należne
mu milczenie,
ale wciąż
adresat nie przyjmuje przesyłki.

gry i zabawy

płaszczyzna wzruszeń

na której jesteśmy bliżej lub dalej od siebie*

to nasza siatkówka

tymczasem rzeczywistość

wymogła na mnie wyjście

w zupełnie nieznanym kolorze

pionków i poziomek.

* M. Proust, "W poszukiwaniu..."

*** [słowa wyszły na powierzchnię...]

słowa wyszły na powierzchnię;
nie będzie wgryzania się w sens/ualność/ przekazu,
jakie planowałam (...wciąż nowe, wciąż niesyte usta-nowienia...),
pragnąc pokochać złą rzeczywistość taką, jaka jest
(a może - złorzeczyć miłości takiej, jaka jest?)
grunt, że nasze usta-lenie porzuciły czekany,
zaś słowa niby grotołzy wyszły na powierzchnię

modlitwa współczesna

rzuć nas proszę w komputer niczym śliwki w kompot
zaraź maszyno-watością
naucz życia w napięciu
i bezdotykowej śmierci
kablowania do woli
i podcinania światłowodów
nade wszystko jednak
spraw byśmy kontaktowali bez pudła
talerz z (o)puszkami

bez waty

od kiedy usłyszałam, że mam nierówno pod sufitem,
przestałam spending my whole life, trying to fall behind -
- teraz się to stało rzeczy (wist) ością; jednocześnie
nie chcę być znowu równą dziewczyną -
- to bardziej ograniczające niż (g)dyby.

flagship*

myślę dziś o sinusach zupełnie sine pecunia**,
o ich falochromych odwrotnościach - arkusach;
śnieżnobiałych arkuszach pełnych mianowników
nieznanych śnieżynek,
z których żadna nie bywa inkarnatką***
piekącego czerwca







* flagship (ang.) - okręt flagowy 

** sine pecunia (łac.) - bezinteresownie 

*** inkarnatka - koniczyna krwistoczerwona lub szkarłatna

cybernautyka

budzisz się i widzisz swój werkschmerz
przez cień na ścianie, ścianę i niebo -

nie, bo nie da się przecież

utonąć w Morzu Podczerwonym,

chyba że

huba sztucznego umysłu rozpadła się
na hu(e)

i ba -

jeśli zleciały się muchy dokuczliwych dźwięków,

nie musi to znaczyć, że jesteś Martwy.

równie dobrze możesz być bardzo gorący

wiersz potyliczny

zamknięci jak wskazówki w zegarze
potrzebujemy czegoś
innego niż pył by się do siebie zbliżyć
jeśli to próżnia to jestem gotowa

się ze wszystkimi popróżnić o
próżnicę różnicę i nicę
ty też na pewno słyszałeś podprogowo
nice albo śmierć

o minus w pół do ósmej (rondo)

rose stawianie i po
stój na znakach
przestankowych czasu