kosz to rys

dostałam od ciebie kosz
mar dostałam kosz
ty




_________________________

z cyklu: minisyntetyki

*** (pytasz od kiedy nie żyję)

pytasz od kiedy nie żyję – od jutrzni

do świtu zajęta byłam odwracaniem do

ściany lustra powieszonego na znaku

zapytania. potem nastąpił świt

substancjalny jak mleko rozlane

z piersi galaktyki. nie różnił się niczym od weluru

nocnego czuwania. wtedy zrozumiałam że

są tym samym – srebrem lub p(l)atyną że twoje pytanie

to kartka w nieskończoność składana na dwoje

a ja nie umarłam – przeszłam tylko w sp(l)azmatyczny stan skupienia.

Boska Tragedia

przerabiam całą karo-lingwistykę

i gdzie ten obiecany renesans karoliński

oraz korale koloru kolorowego

– chcę poczuć je na języku

tak jak wcześniej lek-tury

pozwalające posmakować na drodze krzyżowej

zielonych π stacji

i niebieskich migdałów

chcę ujrzeć Maryję w dekolcie karo

i zagrać z diabłem w kości zara*

nie czekając na wyrok

*zara – rodzaj gry w kości wspomniany przez Dantego w „Boskiej Komedii”

po krę tło

jest inaczej. – niż bywa

nie demo-graficzny, nie.

jest inaczej niż będzie

się zdawać

sobie sprawę, sprawię sobie

małe fajne

zwierzę ci się

z rozpędu

nie chce

w( )śnie( )żyć

pante(r)a

szukam cię w imieniu w słowach

szczękających z jakąś metaliczną

precyzją. jesteś tą która pierwsza pokazała mi przebitki światła –

– pręty. jesteś tą którą o(d)pycham

na lewo chociaż nigdy nie byłyśmy

obok.

recollection*

przechadzają się po mnie,
szczękając, wizy(go)tki

widzę je w ciemnym korytarzu krwi

w sercu bijącym
każdego innowiercę

w baszcie, po której
błądzi dusza Bastet





* (ang.) pamięć, wspomnienie

rozd(rg)anie

to samo bójstwo
objawia się na każdej z jaw
daję ci pół godziny i pół rodziny
na wygrzebanie się z piachu

dalekich kalekich plaż
pozbawionych pryzm
atu

denuncjuszka

Popełniłam zbrodnię. Wycięłam ci

ni w pięć, ni w dziewięć kawałek wiersza

i puściłam z nurtem logorei, że aż

napuchły niebieskie migdałki. Up-

rzejmie donoszę, że mój list w butelce

wpadł w niepowołane oczy

/wist/ości, słowem – w oczko

wodne przegrałam tysiąc i jedną

nocnych marek. A jeśli wyciągniesz

łuski, okaże się, że to tylko tysiąc złotych

rybek.

przeskładniak

to nic że widzę opuszczone domy i okna

wbite w* szyby z napisem szybowanie wzbronione – przecież mnie nie

wypatrzysz mnie nie wypaczysz o mnie to całe z(a)-

mierzchanie guzik obchodzi luzik i jeszcze dreszcze

mnie przechodzą na dobre.

                                                                i na złe dmuchaj jak na zimne

zośki wiatr przegwizduje co poprzednio

ułożył w szereg monolitycznych monoliteratur a teraz

przymierza się do nawrotu by nie powiedzieć –

– nawrócenia na ikonograficzny alteregoizm.

* cytat z wiersza Beaty Kołodziejczyk

wykładniczka

po wewnętrznej stronie lustra
przyczajona tygrysica ukryty smog
nie wyjdziesz stąd czystą nogą
ani z Asem z rękawa
to, Alu, minowy teren
walk lakmusowych Walkirii
możesz przedostać się stąd
tylko na jeszcze bardziej
drugą stronę lustra

skąd nigdy nie zostaniesz o d b i t a

zejście awaryjne

jabłoń nie wzejdzie

gdy gardzi połową siebie

(r)żyj lub androgiń

klucz to też owoc

będący cały w sobie pestką*

* cytat z wiersza Mirona Białoszewskiego

hydra ulika

od dziecka bałam się
odpływów kanalizacyjnych -
swoich własnych źrenic
ukrytych pod burką z marmuru

czy wąż który
tryska jadem wystarczająco długą wieczność
staje się krystalicznie czystym źródłem Pana?

co z wężem który nie tryska jadem?

dlaczego wężyk(iem) wraca się
zazwyczaj po wypiciu (nomen omen) spirytualiów
rozcieńczanych wodą?

i czemuż cała woda nie jest święcona?
bo musiałoby to objąć też wody niczyje?

od dziecka boję się niektórych muzeów
ich kremacji ustarszających
ale najbardziej

boję płaskich luster

czasokrętność

ilekroć pod powiekami
gaśnie światło
i chcę zawołać: daj mi lipnych
ust

w gardle czuję grudzień

Wpłynęłam na suchego przetwór oceanu

ciekawe jak wejść w teraz z tarczą
zegara przed-pokojowego wypluwając
pieprz półgębkiem kiedy kole wiek dwudziesty pierwszy

marca nie da się z(a)mar(y)nować

mimo to

żółta łódź podwodna

odbija się w zalewie

teleturnieyeah grzybozbiorcze

w moim domu

odbywają się silne ruchy

melodio- i alodiotwórcze*;

te pierwsze obecnie,

drugie dawno temu.

rezultatem pierwszych

są drugie, rezultatem drugich –

– dziury w czasopiestrzenicy olbrzymiej**

i gorączkowa niepewność,

jaka to melodia.

* alodia – (w średniowieczu) ziemia wolna od ciężarów feudalnych

** piestrzenica olbrzymia – gatunek grzyba

(schody) shift enter shift enter

byłaś klawiszem naciśniętym

kiedy żadne okno nie dało się otworzyć

całkiem nieświadomie

dokąd prowadzi escape*

i jak bardzo można je przekonać ustami

o tym co przychodzi tak wcześnie

że zamarzają zegary

* escape - ucieczka

crescendo of the crescent*

znaczenie, które wyparowało,

musiało wcześniej wparować. sparować

przeciwieństwa, wymierzyć

lewy sierpniowy – tak precyzyjnie,

żeby obie strony (s)pasowały. wstąpiły z własnej

nietestowanej mentalnie w o l i  w więzy. przekuły

całą serdeczność w srebro of the ring**.

* crescendo of the crescent – crescendo sierpa księżyca

** of the ring – pierścionka / obrączki / ringu

pompeiczność

tym razem noc o nic mnie nie pyta
rozpoznaję w sobie cudze złudzenia
tracone przez innych na pokaz
i własną bezwzględność
wyssaną z palca
dymnej opatrzności