***

i że nie chciałaś

przejrzeć się we mnie na oczy

-wistne przypadki, miłosne k(r)oniki,

filmowe zagrabienia

slajdów pod dywan

z liści księżyca,

(p)obrzmiewających kwiatów słońca

i innych gwiazd, stałych i zmiennych

współczynników, p(o)różni

nas zbęd(n)ą obietnicą

wiedzy bez namiętności

jej szukania, nawet teraz –

w błękitnym domu, który, jak sobie

wyobrażamy, wydostaje się z klatki

piersiowej i zawisa na niebie metą, nimi;

zjawiskowym Riglem.