wtorek, 9 września 2014

(ja)błonie. trzęsienie losu


wyrywam cię sobie
z białego witraża światoczułych
klosz(ard)ów
posiwiałej celulozy
ciel lullaby* słuchanej z płyt
tektonicznych serca





* (łamany franc.-ang.) niebiańskiej kołysanki


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz